KAMIEŃ NAZĘBNY

Jest to efekt odkładania się soli mineralnych zawartych w ślinie (m.in. wapnia i fosforu) na powierzchni zęba. Efektem tego jest drażnienie błony śluzowej dziąsła sprzyjające powstawaniu stanu zapalnego i wtórnej infekcji bakteryjnej. Dochodzi do odsłonięcia szyjki zęba, jego rozchwiania i wypadnięcia.

​

W skrajnych przypadkach dochodzi do powstania nadżerek w błonach śluzowych jamy ustnej, infekcji ropnych okolicznych tkanek, włącznie z zajęciem przyległych węzłów chłonnych, zwierzę przestaje przyjmować pożywienie, traci na wadze, stając się apatycznym i podatnym na inne choroby.

Predysponowane do powstawania kamienia są rasy psów miniaturowych i małych. U kotów pojawienie się kamienia nazębnego jest często efektem toczącego się zapalenia dziąseł.

​

Metodą leczenia jest zabieg usunięcia kamienia, najczęściej wykonywany przy użyciu ultradźwięków. Zabieg wykonywany jest w płytkiej narkozie, dlatego też decyzję o jego wykonaniu powinien podejmować lekarz - termin wykonania, konieczność badań krwi, podania przed zabiegowego antybiotyku, przygotowanie pacjenta do premedykacji, itd.

​

Profilaktyką kamienia nazębnego wydaje się codzienne czyszczenie zębów przy użyciu specjalnych past i szczoteczek, ewentualne stosowanie specjalistycznych karm, gryzaków i preparatów samooczyszczających.

​

​